Bastaard kikker / middelste groene kikker (Pelophylax klepton esculentus)
De bastaard kikker, ook wel bekend als de middelste groene kikker, is een bekende verschijning in Nederlandse waterrijke omgevingen.
Uiterlijk
De bastaard kikker, behorende tot het geslacht Pelophylax, heeft een interessant uiterlijk. Deze kikkers variëren in kleur van groen tot bruin, soms met donkere vlekken en een lichtgroene lengtestreep over hun rug. Ze worden maximaal 12 cm groot en hebben relatief lange achterpoten. Mannetjes hebben grijze kwaakblazen. Het meest opvallende kenmerk is de vorm en grootte van hun graafknobbel, die asymmetrisch is en ongeveer 40% tot 50% van de teenlengte bedraagt.
Leefomgeving en habitat
De bastaard kikker voelt zich vooral thuis in zonnige en warme omgevingen met onbeschaduwde wateren. Ze geven de voorkeur aan goed begroeide oeverzones. Deze kikkers zijn echter weinig kieskeurig en kunnen in diverse habitats worden aangetroffen. Ze zijn actief overdag en leven voornamelijk in de buurt van water. Het is opvallend dat ze in grote delen van Nederland algemeen voorkomen, maar vaak afwezig zijn op de Waddeneilanden, met uitzondering van geïntroduceerde populaties op Texel en Vlieland.
Dieet
De bastaard kikker is een alleseter en staat bekend als een opportunistische jager. Hun dieet omvat een breed scala aan ongewervelde dieren. Ze eten insecten zoals vliegen, kevers, libellen, wespen en mieren. Ook schakelen ze over naar dierlijk materiaal zoals jonge muizen, vogels, kleinere amfibieën en zelfs slakken. Hun dieet verandert naarmate ze ouder worden. Larven beginnen met plantaardig materiaal en schakelen geleidelijk over naar levend dierlijk voedsel.
Is de bastaard kikker giftig?
Net als veel andere kikkers zijn bastaard kikkers niet schadelijk voor mensen, maar ze kunnen enigszins giftig zijn voor sommige roofdieren. Ze hebben afschrikwekkende gifstoffen die hen beschermen tegen potentiële bedreigingen.
Bedreigingen en bescherming
De bastaard kikker wordt momenteel niet als een bedreigde diersoort beschouwd en staat daarom niet op de Rode Lijst. Ze worden echter beschermd onder de Nederlandse Wet Natuurbescherming. Het Ranavirus, een virus dat lokale populaties kan bedreigen, is aangetroffen bij groene kikkers. Ondanks enkele uitdagingen blijven ze vrij algemeen in Nederland en spelen ze een belangrijke rol in de ecosystemen waarin ze voorkomen.
| Eigenschap | Groene Kikker Pelophylax klepton esculentus) |
|---|---|
| Uiterlijk | Groen/bruin, max. 12 cm, lange poten |
| Levensverwachting | Enkele jaren |
| Dieet | Alleseter, insecten, klein gewerveld |
| Giftigheid | Licht giftig voor roofdieren |
| Habitat | Zonnige waterrijke gebieden |
| Verspreiding | Algemeen in NL, niet op Waddeneilanden |
| Bedreigingen | Niet bedreigd, Ranavirus risico |
| Gedrag | Dag & nacht actief, schuw |
| Voortplanting | Paartijd apr-jul, avond- en dagkwaak |
| Rol in Ecosysteem | Jager & prooi, reguleert insecten |
| Bescherming | Niet bedreigd, beschermd NL wet |